Janneke heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van het leven. Hoe dat elke keer weer tegenvalt, lees je hier.

Archief

Maand: december 2017

Enkhuizerdijk

Dat ik naar een optreden moest rijden en Google Maps mij toen ineens over een dijk stuurde waarvan ik niet wist dat hij bestond. Dat ik echt even bang was dat die telefoon mij zo het water in zou sturen. Later bleek er toch een dijk te liggen, en was ik vooral verbaasd dat niemand mij ooit verteld had dat er naast de Afsluitdijk nog een dijk over het IJsselmeer was.

Dat ik tijdens het rijden op die dijk de hele tijd dacht: als je één keer niet kijkt ben je dood. Dat ik daardoor wel heel goed keek steeds.

Macht

Dat de wereld zo anders was toen er een dik pak sneeuw lag. Dat er ineens geen wegen en niet-wegen meer waren, dat alles een potentiële speelplek was. Dat de auto’s daardoor niet langer de macht hadden, omdat zij nu langzamer gingen dan kinderen, dieren en andere voetgangers. En minder lol hadden. Dat ik toen pas besefte hoezeer we normaal gesproken door auto’s worden beperkt, dat er zonder sneeuw altijd overal gevaar loert en we daar helemaal aan gewend zijn geraakt.

Dat jongens van 13 met sneeuwballen ook ineens macht hadden toen ik onder een viaduct door wilde lopen. Dat ik wat dat betreft wel blij was met de dooi.

Noten eten

Dat ik probeer meer noten te eten, omdat die vullen en gezond zijn. Dat ik niet echt van noten hou.

Dat ik ze wel lekker vind in de vorm van borrelnootjes, maar dat zijn noten voor beginners en als je ze dan ook nog gaat frituren worden alle potentiële voedingsstoffen waarschijnlijk tenietgedaan. Dat ik nu wel chocoladeamandelen eet, en probeer te denken dat dat voornamelijk amandelen zijn, en dat de chocola die eromheen zit voornamelijk cacao is. Dat ik maar niet bij de ingrediënten kijk of dat klopt. Er is ook een notenmix met kruiden die ik lekker vind, met pinda’s maar ook meer gevorderde noten, maar daarvan zal het zoutgehalte dan wel weer te hoog zijn.

Wat wel werkt om saaie noten binnen te krijgen is ze meenemen in omstandigheden waarin je verder niets hebt, zoals in de trein. Dan zijn ze relatief lekker vergeleken met niets. Al het andere, zelfs hosties en sneeuw, scoort hoger. Maar die vind je zelden in de trein.

Sokken

Dat ik per ongeluk heel even overwoog mijn sokken aan te houden in bad, omdat ik zulke koude voeten had. Gewoon alleen voor in het begin. Dat ik toen besefte dat ik bad en bed verwarde, en dat natte sokken aan je koude voeten de boel absoluut niet veraangenamen.

Insmeercyclus

Dat ik op vakantie merkte dat er bij zonnebrand een soort insmeercyclus is. De eerste dag smeer je jezelf heel goed in, meerdere keren op een dag ook. De volgende dagen bouw je het smeren geleidelijk af, omdat het echt heel veel moeite is en je gisteren helemaal niet rood bleek te zijn. Totdat je een keer flink verbrandt. De dag daarna ga je dan weer voor het volle pakket.

Maand: december 2017

Enkhuizerdijk

Dat ik naar een optreden moest rijden en Google Maps mij toen ineens over een dijk stuurde waarvan ik niet wist dat hij bestond. Dat ik echt even bang was dat die telefoon mij zo het water in zou sturen. Later bleek er toch een dijk te liggen, en was ik vooral verbaasd dat niemand mij ooit verteld had dat er naast de Afsluitdijk nog een dijk over het IJsselmeer was. Dat ik tijdens het rijden op die dijk de hele tijd dacht: als je één keer niet kijkt ben je dood. Dat ik daardoor wel heel goed keek steeds.

Macht

Dat de wereld zo anders was toen er een dik pak sneeuw lag. Dat er ineens geen wegen en niet-wegen meer waren, dat alles een potentiële speelplek was. Dat de auto’s daardoor niet langer de macht hadden, omdat zij nu langzamer gingen dan kinderen, dieren en andere voetgangers. En minder lol hadden. Dat ik toen pas besefte hoezeer we normaal gesproken door auto’s worden beperkt, dat er zonder sneeuw altijd overal gevaar loert en we daar helemaal aan gewend zijn geraakt. Dat jongens van 13 met sneeuwballen ook ineens macht hadden toen ik onder een viaduct door wilde lopen. Dat ik wat dat betreft wel blij was met de dooi.

Noten eten

Dat ik probeer meer noten te eten, omdat die vullen en gezond zijn. Dat ik niet echt van noten hou. Dat ik ze wel lekker vind in de vorm van borrelnootjes, maar dat zijn noten voor beginners en als je ze dan ook nog gaat frituren worden alle potentiële voedingsstoffen waarschijnlijk tenietgedaan. Dat ik nu wel chocoladeamandelen eet, en probeer te denken dat dat voornamelijk amandelen zijn, en dat de chocola die eromheen zit voornamelijk cacao is. Dat ik maar niet bij de ingrediënten kijk of dat klopt. Er is ook een notenmix met kruiden die ik lekker vind, met pinda’s maar ook meer gevorderde noten, maar daarvan zal het zoutgehalte dan wel weer te hoog zijn. Wat wel werkt om saaie noten binnen te krijgen is ze meenemen in omstandigheden waarin je verder niets hebt, zoals in de trein. Dan zijn ze relatief lekker vergeleken met niets. Al het andere, zelfs hosties en sneeuw, scoort hoger. Maar die vind je zelden in de trein.

Sokken

Dat ik per ongeluk heel even overwoog mijn sokken aan te houden in bad, omdat ik zulke koude voeten had. Gewoon alleen voor in het begin. Dat ik toen besefte dat ik bad en bed verwarde, en dat natte sokken aan je koude voeten de boel absoluut niet veraangenamen.

Insmeercyclus

Dat ik op vakantie merkte dat er bij zonnebrand een soort insmeercyclus is. De eerste dag smeer je jezelf heel goed in, meerdere keren op een dag ook. De volgende dagen bouw je het smeren geleidelijk af, omdat het echt heel veel moeite is en je gisteren helemaal niet rood bleek te zijn. Totdat je een keer flink verbrandt. De dag daarna ga je dan weer voor het volle pakket.

Archief