Dat ik iemand een hand gaf maar het voelde alsof het maar 3 vingers waren die ik tussen mijn duim en de rest van mijn vingers had, in plaats van de gebruikelijke 4. Dat ik niet meteen durfde te kijken om het te checken, dat wilde ik later nog onopvallend doen maar kwam er toen niet meer van. Dus nu weet ik het nog steeds niet.
Dat ik eigenlijk blij verrast was dat mijn handen zo’n subtiel verschil kunnen voelen, maar het feit dat ik het niet zeker wist de pret behoorlijk drukte. Als ik het mis had, zou ik juist teleurgesteld in ze moeten zijn.
Misschien had hij wel 4 hele dunne vingers. In dat geval is het mijn eigen handen niet volledig aan te rekenen en dient de schuld wat mij betreft ook deels bij die van hem te worden gezocht.